Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Μία καλοκαιρινή κι ευχετήρια ανάρτηση!

Αγαπητές αναγνώστριες,
Αγαπητοί αναγνώστες!


Ομολογουμένως το διάστημα των θερινών διακοπών που μας απομένει είναι πολύ μικρό, και επειδή σκοπεύω να απέχω από την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να χαρώ αυτές τις τελευταίες μέρες θα ήθελα να σας αποχαιρετήσω δεόντως, αφιερώνοντάς σας δύο από τα πιο αγαπημένα μου μελοποιημένα ποιήματα!

Με το πρώτο έχω μια μεγάλη ιστορία αγάπης, καθώς συνδέθηκε με το εναρκτήριο λάκτισμά μου στην εκπαίδευση.

Πρόκειται για το ακόλουθο ποίημα του Ελύτη:

Το θαλασσινό τριφύλλι

Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες τα πράσινα χαλίκια.

Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ’ αηδόνια.
Δε γελάνε μήτε κλαίνε, μόνο λένε μόνο λένε.

Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια.
Να `χεις τύχη να `χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει.

Το θαλασσινό τριφύλλι ποιος
θα βρει να μου το στείλει.
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.


Το ιστορικό της μελοποίησης, μπορείτε να το δείτε εδώ:
 http://www.e-orfeas.gr/

Μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι εδώ!

Το δεύτερο είναι μια ανακάλυψη των τελευταίων ημερών:

Η πιο όμορφη θάλασσα 
Ποίηση: Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη
Mετάφραση: Γιάννης Ρίτσος.

Θα γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα,
δε στο 'χω πει ακόμα.

Link στην ερμηνεία από τη Μ.Δημητριάδη, στο youtube!


Ευτυχώς ακόμα η ζωή μου επιφυλλάσσει ανάλογες εκπλήξεις,
δηλ. ανακαλύπτω νέες θάλασσες και θαλασσινά τριφύλλια,
και παιδιά που δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα, αν και ενήλικοι άνθρωποι,
όπως εγώ που θέλω να πιστεύω πως δεν έχω σκοτώσει μέσα μου το παιδί,
που κάποτε υπήρξα, και ότι ποτέ δεν θα το σκοτώσω! :)

Τα ίδια εύχομαι και σε εσάς! )




Δεν υπάρχουν σχόλια: