Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Για τη συμμετοχή μου στην 3η Γιορτή των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο

Αγαπητές/οί αναγνώστριες/ες, οι Οικογένειες Ουράνιο Τόξο μου έκαναν την τιμή να αποδεχτούν την προσφορά από μέρους μου ενός εργαστηρίου στο πλαίσιο της 3ης Γιορτής των Οικογενειών (IFED - International Family Equality Day), που θα διεξαχθεί σε λίγες μέρες στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Πρόκειται για ένα παγκόσμιο γεγονός, που συμβαίνει ταυτόχρονα σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου την πρώτη Κυριακή του Μάη, μια γιορτή υπερηφάνειας για τις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο, αλλά όχι μόνο. Τα παιδιά αυτών των Οικογενειών συχνά αντιμετωπίζουν έντονη αποδοκιμασία για την "διαφορετική" δομή της οικογένειάς τους, έτσι αυτή η μέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική γι’ αυτά και για τους γονείς τους. Είναι μια μέρα γιορτής κι αποδοχής. Ελάτε λοιπόν να γνωρίσετε, αν δεν τις γνωρίζετε ήδη, τις Οικογένειες, αλλά και για να προσθέσετε το δικό σας ιδιαίτερο χρώμα ώστε να φτιάξουμε μια μέρα τόσο πολύχρωμη και φωτεινή, όσο το ουράνιο τόξο.


 Σας περιμένουμε την Κυριακή, 3 Μαΐου 2015 από τις 12.00 μμ ως το βράδυ 

στο Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, 

στην είσοδο απέναντι από το Συνεργατικό Καφενείο, 

Μοναστηρίου 140, 104 42 Αθήνα.

Σημειώνεται πως το εργαστήριο με τίτλο:  
"Δημιουργώντας παραμύθια από την ... ανάποδη"  
θα διεξαχθεί υπό το συντονισμό μου, από τις 6:30-7:30 μμ, για τις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο 
και κάθε άλλη ενδιαφερόμενη οικογένεια που θα δώσει το παρόν. 
Παρακαλείστε να φοράτε τα άνετά σας ρούχα, καθώς και την καλή σας διάθεση! 
Καλό θα ήταν να είστε σε θέση να προσφέρετε στην ομάδα την αφήγηση ενός λαϊκού κατά προτίμηση παραμυθιού.
Τα παραμύθια που θα προσφέρετε θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το σύντομο αυτό εργαστήριο, που θα ακολουθήσει.


Ολόκληρο το πρόγραμμα της 3ης Γιορτής των Οικογενειών:
12:00-12:30 Καλωσόρισμα – Εικαστική δραστηριότητα «στο πουκαμισάκι μου γράφω τ΄ονοματάκι μου» Κωνσταντίνα -Πρόδρομος
12:30-1:00 Παιχνίδι δράσης «ψάξε για τη σημαία» Στέλλα
1:00-2:00 face painting Μαριτάζια και την ίδια ώρα για όσα παιδιά έχουν βαφτεί κινητικά παιχνίδια: « τρέξε- παίξε- χοροπήδα» Στέλλα
2:00-3:00 πικ-νικ φέρνουμε το καλαθάκι μας γεμάτο για να μη μείνει η κοιλιά μας άδεια.
3:00-4:00 Ελάτε να παίξουμε με τον Κύριο Πολύχρωμο Γιώργος
4:00-4:30 «Βάλε το δικό σου χρώμα» εικαστική δραστηριότητα με εκτόξευση χρώματος και στόχευση Πρόδρομος
4:30-5:00 Παραμύθι «με την Ταγκό γίναμε τρεις» και έλα να το παίξουμε άμα μπορείς Στέλλα-Μαρία
5:00-6:00 Μουσικά παιχνίδια με ταμπουρίνα τυμπανάκια και άλλα φασαριόζικα οργανάκια Έλενα
6:00-6:30 Τρώμε κέικ Ουράνιο Τόξο
6:30-7:30 "Δημιουργώντας παραμύθια από την ... ανάποδη» Σπύρος Πετρίτης
7:30-8-00 ελεύθερο παιχνίδι πριν πέσει το σκοτάδι

Ιστολόγιο των Οικογενειών: http://ouraniotoksofamilies.blogspot.gr/
E-mail: ouraniotoksofamilies@gmail.com
Facebook Group για τους Φίλους των Οικογενειών: 
https://www.facebook.com/groups/1504046729840061/?fref=ts
Event της Γιορτής: https://www.facebook.com/events/1420819564893617/

--
Πετρίτης Σπύρος,
Θεατρολόγος.

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Ο Οδυσσέας Ελύτης για την "Ελληνικότητα" και τον Ελληνισμό




Απόσπασμα από συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη στην ΕΡΤ: 
Η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη
-  https://www.youtube.com/watch?v=lARmXAnXnNo

Μικρό σχόλιο περί "Ελληνικότητας"

Ένα μικρό σχόλιο περί της Ελληνικής ταυτότητας/ελληνικότητας.



"Ανήκομεν εις την Δύσην",
είπε κάποτε κάποιος,
που τον έλεγαν ... "Εθνάρχη".
Μεγαλύτερη μαλακία δεν μπορούσε να πει!
Έπρεπε όμως να πει ότι...
"Ανήκομεν εις την Ανατολήν";
Όχι βέβαια!
Η αλήθεια είναι ότι ο ελληνικός λαός,
αυτή η βολική αφαίρεση,
είναι η πιο παθιασμένη,
η ζωντανή απόδειξη,
πως είναι πιθανό να υπάρχει,
αλλά και να επιβιώνει ανά τους αιώνες,
να θριαμβεύει μια ομάδα ανθρώπων
μέσα στις πιο ακραίες αντιθέσεις:
Ανατολή-Δύση,
Μονοθεϊσμός-Παγανισμός,
Ερωτικό πάθος-φιλοσοφική σκέψη,
Στέλλα-Στρέλλα,
Επανάσταση και συντήρηση,
Αναρχοκομμουνισμός και φασισμός,
και ... ούτω καθ' εξής!


Διαβάστε και: "Ο νεοέλληνας πάσχει από «ελληνικότητα»!"
Του Νίκου Πιτάνιου.
Για επικοινωνία,σχόλια,παρατηρήσεις _ facebook:
https://www.facebook.com/nikos.pitanios.1?ref=tn_tnmn
twitter: https://twitter.com/PitNikos
Link άρθρου: http://roadstory.gr/%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84/



Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Τα παραμύθια των φτωχών Εβραίων στα Βαλκάνια.

Η Αννα Αγγελοπούλου μετέφερε στα ελληνικά τη συλλογή της Σίνθια Κρους.
 
Λίγο πριν από τον Β' Παγκόσμιο μια 27χρονη Αγγλίδα από το Κέιμπριτζ γύρισε επί πέντε ολόκληρα χρόνια από Βουκουρέστι μέχρι Σαράγεβο και Θεσσαλονίκη, καταγράφοντας τις προφορικές διηγήσεις των Σεφαραδιτών, που μιλούσαν ακόμα παλαιοϊσπανικά. Το εκπληκτικό αυτό υλικό κυκλοφόρησε από την «Απόπειρα».

Της Νόρας Ράλλη 
Από την Εφημερίδα των Συντακτών
Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2014.
 
Ανθρωπολόγος και ψυχαναλύτρια, η Αννα Αγγελοπούλου ασχολείται με το προφορικό παραμύθι εδώ και τριάντα χρόνια. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Απόπειρα «Τα Σεφαραδίτικα Παραμύθια των Βαλκανίων», σε δική της επιμέλεια. Πρόκειται για κείμενα ξεχασμένα, που δεν είχαν ποτέ μεταφραστεί, ανθολογημένα από την Αγγλίδα Σίνθια Κρους. Το έργο έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς παρουσιάζει αφηγήσεις από τον καιρό που στις βαλκανικές κοινότητες των εκδιωγμένων -από τους Φερδινάνδο και Ισαβέλλα- Εβραίων της Ισπανίας κάποιοι από αυτούς (οι φτωχοί κυρίως) μιλούσαν μόνον ισπανικά, l’espanyol, όπως συνήθιζαν ν’ αποκαλούν τη γλώσσα τους, ή el djudesmo. Γλώσσα μειονοτική, εσωτερικής κυκλοφορίας, που διαμόρφωνε προσωπική και κοινοτική ταυτότητα.

• Ποια ήταν η Σίνθια Κρους και τι σας οδήγησε προς αυτήν;

«Είναι πολύ περίεργη η ιστορία της. Η Κρους ήταν μόλις 27 ετών όταν αποφάσισε να περάσει 5 χρόνια ταξιδεύοντας στα Βαλκάνια, μελετώντας κάτι που δεν ήταν καν δικό της – ούτε Εβραία ήταν, ούτε Ισπανίδα, ούτε Βαλκάνια. Είχε όμως έναν αδερφό που λάτρευε, σπουδαίο γλωσσολόγο, ο οποίος, καθώς ήξερε 27 γλώσσες, διάβαζε κάτι περίεργες επιστολές Εβραίων σε μια άγνωστη γλώσσα: ήταν η γλώσσα του Θερβάντες, παλαιοϊσπανικά! Ενθουσιάστηκε και συμβούλεψε την αδερφή του να τη μελετήσει. Τα κείμενα της συλλογής καταγράφηκαν μέσα σε μια πενταετία, 1930-35. Η Κρους πέρασε διαδοχικά από Βουκουρέστι, Μοναστήρι, Σκόπια, Θεσσαλονίκη και Σαράγεβο, μελετώντας την καθομιλουμένη ισπανοεβραϊκή διάλεκτο την εποχή που ήταν ακόμα σε πλήρη άνθηση. Προσωπικά είχα δουλέψει για το ελληνικό προφορικό παραμύθι από πολύ νωρίς. Οταν ήρθα σε επαφή με το έργο της Κρους, εξεπλάγην. Ηταν, δε, όλα καταγεγραμμένα με φωνητική ορθογραφία. Δεν διαβάζονταν. Αναγκάστηκα να μεταφράζω από αρχαία ισπανικά, με τη βοήθεια ενός φόρουμ ανθρώπων από όλο τον κόσμο, που είχαν ακούσει κάποιες λέξεις από τους παππούδες τους. Ηταν εκπληκτική εμπειρία».

• Πόσο σημαντικό είναι το υλικό που συγκέντρωσε;

«Το έργο της έχει τεράστια σημασία για την ιστορία της προφορικότητας. Το υλικό που συνέλεξε (μπαλάντες, παραμύθια, παροιμίες) επιβίωσε επί σχεδόν πέντε αιώνες, είναι σπάνιο και έχει σχεδόν ξεχαστεί. Η παράδοση αυτή είναι καθαρά προφορική. Οι φορείς της ήταν γυναίκες αγράμματες, τυφλές, πλύστρες κυρίως, που μετέφεραν ακούσματα από παλαιότερες γενεές. Ο λόγος που η νεαρή Αγγλίδα από το Κέιμπριτζ αναζητούσε επίμονα πληροφοριοδότες αγράμματους είναι προφανής: όσο λιγότερες επιρροές του γραπτού λόγου έχουμε στο δείγμα που παρουσιάζουμε τόσο καλύτερα μελετούμε την εξέλιξη της διαλέκτου. Αυτός είναι ο εμφανής επιστημονικός λόγος. Προσωπικά, ωστόσο, πιστεύω ότι η Κρους αναζητούσε ενδόμυχα αρχέγονους φορείς της παράδοσης. Φαίνεται πως εμπιστευόταν ουσιαστικά τις γυναίκες σ’ αυτόν τον ρόλο ή πως είχε μαζί τους αμεσότερη επικοινωνία».

• Πόσο σημαντικό είναι το ότι η καταγραφή των παραμυθιών γίνεται λίγο πριν από την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου;

«Ευτυχώς που η Κρους έκανε την καταγραφή της λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο, καθώς μετά σχεδόν αφανίστηκαν όλες οι κοινότητες που επισκέφθηκε, έπαψαν να υπάρχουν οι ζώντες φορείς της παράδοσης κι έτσι ατόνησε ουσιαστικά η συλλογική μνήμη ακροατών και αφηγητών. Ουσιαστικά, η συλλογή αυτή διασώζει μια πολιτιστική κληρονομιά που απειλείται με πλήρη εξαφάνιση από τη συλλογική μνήμη».

• Πόσο λείπει από τα σημερινά παιδιά η διήγηση ενός παραμυθιού από τη γιαγιά;

«Παλαιότερα οι άνθρωποι έλεγαν ιστορίες όταν μαζεύονταν το βράδυ για ψυχαγωγία ή για νυχτερινή εργασία. Με την τηλεόραση η κατάσταση άλλαξε. Οι γιαγιάδες δεν αφηγούνται πλέον παρά ελάχιστα, γεγονός πολύ δυσάρεστο, καθώς το παραμύθι δρα θεραπευτικά. Απευθύνεται σε αρχέγονα συναισθήματα που μετουσιώνονται. Το να δημιουργείς εικόνες ο ίδιος και όχι να έρχονται έτοιμες (όπως με την τηλεόραση ή την εικονογράφηση των παραμυθιών) είναι πολύ σπουδαίο: δίνει φτερά στη φαντασία – όχι με κουτσομπολιό, αλλά με δημιουργία. Αυτό, όμως, συμβαίνει μόνο όταν οι εικόνες προέρχονται από λέξεις και όχι το αντίστροφο, που γίνεται σήμερα. Και αυτό είναι που χρειάζεται ο άνθρωπος: ελευθερία στη φαντασία!»

• Ποια η σημασία μελέτης των παραμυθιών από κοινωνιολογική πλευρά;

«Το λαϊκό παραμύθι διαφέρει από το λόγιο κυρίως ως προς τον μυθικό πλούτο του φαντασιακού του συστήματος και τη λειτουργία του προφορικού λόγου. Από κοινωνιολογική πλευρά πρόκειται για ένα εντελώς ξεχωριστό φαινόμενο. Τα λαϊκά παραμύθια ανήκαν στους πάντες, ανεξαρτήτως κοινωνικών κατηγοριών, οι ιστορίες πλάθονταν και αναπλάθονταν διαρκώς από το σύνολο των ακροατών τους, συλλογικά!»

*INFO: Αλλα βιβλία της ιδίας: «Παραμυθοκόρες» (Εστία, 1991), «Αλληλοβόρα» (Εστία, 2002), «Σαρακατσάνικα παραμύθια» (Αγρα, 2000).

n.ralli@efsyn.gr

Πηγή: http://archive.efsyn.gr/?p=183529

Η ‘Αυθεντική Αντίδραση’ στο Θέατρο Vault…

Το Δίκτυο Δράσης Κοινωνικών Λειτουργών σε συνεργασία με το Processwork Hub και την Amate Performance παρουσιάζουν την ‘Αυθεντική Αντίδραση’ στο θέατρο Vault την Τετάρτη 6/5, 18.00-20.00.
Είσοδος ελεύθερη. Απαραίτητη η κράτηση θέσεων ηλεκτρονικά στο email socialworkaction@gmail.com
(θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας).
Πληροφορίες στο τηλέφωνο 6944 995 562 (ώρες 18:00-21:00) από 13/4/15 – 4/5/15.
  

Πηγή: http://processworkhub.gr/blog/archives/5965