Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό… η θεατρική αγωγή.



Η σπουδαιότητα που είχε αποδοθεί στο θέατρο από αρχαιοτάτων χρόνων ως μέσον αγωγής και παιδείας των θεατών γενικώς, αλλά και ειδικότερα των παιδιών και των εφήβων, είτε αυτό ήταν ενταγμένο μέσα στις οργανωμένες δραστηριότητες του Σχολείου είτε όχι, αποτελεί μια πραγματικότητα που διαπιστώνεται εύκολα. Σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο και σεβαστό κομμάτι στα εκπαιδευτικά συστήματα όλων των χωρών που θέλουν να λέγονται δυτικές και προηγμένες, αλλά και σε άλλες χώρες εκτός του λεγόμενου δυτικού κόσμου.
Δυστυχώς στο εκπαιδευτικό σύστημα της νεότερης Ελλάδας η αξία της θεατρικής παιδείας μόλις τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να αναγνωρίζεται και να κατακτά έδαφος μέσα στο πρόγραμμα διδασκαλίας και δραστηριοτήτων. Μέχρι και πριν από λίγα, ελάχιστα χρόνια, όποιος μιλούσε για θέατρο στο σχολείο, περιοριζόταν, ως ένα μεγάλο βαθμό, στις πρωτοβουλίες ορισμένων εκπαιδευτικών που με περίσσιο μεράκι και ακόμη περισσότερο θάρρος συγκροτούσαν ομάδες για να ανεβάσουν μια παράσταση, κάτι όμως που γινόταν και προεπαναστατικά και άρα δεν ανταποκρίνεται πια στα παιδαγωγικά αιτήματα των καιρών, αφού άλλωστε το θέατρο δεν είναι μόνο η παράσταση, γι’ αυτό και δεν είναι μόνο η παράσταση το μέσο για να γνωρίσουν οι μαθητές την τέχνη αυτή.
Το ίδιο το θέατρο στο σχολείο είναι και στην καλλιτεχνική του διάσταση πάλι άμεσα συνδεδεμένο με την παιδαγωγική του ιδιότητα και φύση, γιατί στόχος του δεν είναι αποκλειστικά το καλλιτεχνικό έργο, παρά εμπλέκεται στην παιδαγωγική διαδικασία. Παράλληλα, όσοι ασχολούνται με το θέατρο στην παιδαγωγικη του διάσταση, κυρίαρχη στον αγγλοσαξονικό χώρο, γνωρίζουν πολύ καλά ότι –έστω και αν δεν πρόκειται για τον πρωταρχικό και κύριο στόχο τους- παράγουν παράλληλα καλλιτεχνικό έργο, και ότι μέσα από αυτό το έργο μπορεί να προκύψει και μια θεατρική παράσταση.
Έχουμε ήδη μιλήσει στο παρόν ιστολόγιο για τη θεατρική αγωγή και το θεατρικό παιχνίδι, διαχωρίζοντάς το από τη διαδικασία παραγωγής ενός καλλιτεχνικού έργου, έχουμε παραθέσει επιγραμματικά τους στόχους του εκπαιδευτικού και έχουμε δώσει μια βασική βιβλιογραφία. Έφτασε όμως η ώρα να ανασύρουμε από το “χρονοντούλαπο της ιστορίας”, όπως συνηθίζουν να λένε οι πολιτικοί μας ταγοί, το προεπαναστατικό σχολικό θέατρο των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών και να το βαφτίσουμε “Νέο Σχολείο”; Γιατί παρά τα αρχικά φιλόδοξα σχέδια της ηγέτιδος του Υπουργείου –όπως αποδεικνύεται- απαιδευσιάς, διά βίου αμάθειας και θρησκευμάτων (το μόνο που μένει ατόφιο και ανέπαφο, τυχαίο;) και παρά την από αρχαιοτάτων χρόνων πολιτισμική παράδοση όλου του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου, το θέατρο φαίνεται πλέον να εξοβελίζεται από το Νέο Σχολείο και το Νέο να αποδεικνύεται παλαιό, αφού φαίνεται να γυρίζουμε στην εποχή των θαρραλέων και υπό διωγμών εκπαιδευτικών.
(Δια)βλέποντας αυτόν τον κίνδυνο, ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων συνέταξε ψήφισμα διαμαρτυρίας και οργανώνει παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το ως άνω Υπουργείο (βλ. προηγούμενη ανάρτηση). Είναι πραγματικά αισιόδοξο το πόσους υποστηρικτές βρήκε σε αυτό τον δύσκολο ομολογουμένως αγώνα απέναντι στους “ευαγγελιστές” του Νέου-παλαιού σχολείου –μεταξύ άλλων- της απαιδευσιάς και της διά βίου αμάθειας (γιατί είναι ολοφάνερο ότι οι απαίδευτοι στο θέατρο μαθητές θα καταλήξουν να είναι και άμαθοι ως ενήλικοι, εκτός ίσως από τους λίγους “άριστους” με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, που οι γονείς τους θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθούν στην ιδιωτική πρωτοβουλία για τη συγκρότηση της θεατρικής παιδείας τους).
Για να μην λέμε λοιπόν στο μέλλον ότι “ήταν μια φορά κι έναν καιρό η θεατρική αγωγή”, για να μην πούμε τουλάχιστον ότι δεν υποστηρίξαμε αυτό τον αγώνα, καλώ όποιον ευσυνείδητο αναγνώστη αφιέρωσε λίγο από τον πολίτιμο χρόνο του για να διαβάσει το παρόν άρθρο και συμμερίζεται την ανησυχία του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων, να σταθεί λίγο παραπάνω σε αυτό το θέμα και να στηρίξει με κάθε δυνατό τρόπο την προσπάθειά του.  
           

Με εκτίμηση,
Πετρίτης Σπύρος.

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Ψήφισμα διαμαρτυρίας για την κατάργηση του μαθήματος του θεάτρου στην Π.Ε. και Δ.Ε.

Στις 22/12/2011 δημοσιεύθηκε το υπ’ αριθμ. 124662/Γ2/1-11-2011 έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας Δ.Β.Μ.Θ. με θέμα «Έγκριση Προγραμμάτων Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την πιλοτική τους εφαρμογή του επιστημονικού πεδίου Πολιτισμός και Δραστηριότητες Τέχνης», όπου αναφέρεται ότι θα διδάσκονται μόνο τα μαθήματα της Μουσικής και των Εικαστικών τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής καταργείται πλέον στα πιλοτικά Δημοτικά Σχολεία. Το μάθημα του Θεάτρου δε θα ενταχθεί στα πιλοτικά Γυμνάσια, ενώ έχει ήδη καταργηθεί από τον Σεπτέμβρη του 2011 το μάθημα Στοιχεία Θεατρολογίας στο Νέο Λύκειο.
Αποδεικνύεται πως το νέο σχολείο κάθε άλλο παρά τι μορφωτικές ανάγκες των μαθητών εξυπηρετεί, εφόσον το μάθημα του Θεάτρου καταργείται εντελώς παρά τη χρησιμότητά του στην εξοικείωση των μαθητών με την ομαδοσυνεργατική μέθοδο και τις βιωματικές μαθησιακές δραστηριότητες.
Κατόπιν τούτου διαμαρτυρόμαστε και ζητούμε:
Ø      Την άμεση ανάκληση της υπ’ αριθμ. 124662/Γ2/1-11-2011 (22/12/2011) απόφαση του Υπουργείου Παιδείας Δ.Β.Μ.Θ. με θέμα «Έγκριση Προγραμμάτων Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την πιλοτική τους εφαρμογή του επιστημονικού πεδίου Πολιτισμός και Δραστηριότητες Τέχνης»
Ø      Την άμεση ανάκληση της Υπουργικής Απόφασης που καταργεί το μάθημα «Στοιχεία Θεατρολογίας» από την Α’ Λυκείου.
Ø      Την προσθήκη του μαθήματος του Θεάτρου ως διακριτού γνωστικού αντικειμένου για την θεματική «Πολιτισμός» στη πρόταση Α’ για το Νέο Σχολείο.
Ø      Την απόσυρση της πρότασης Β’ που υποβιβάζει το Θέατρο σε δραστηριότητα τέχνης πραγματοποιούμενη από εκπαιδευτικό ενδιαφερόμενο της οικείας σχολικής μονάδας.
Ø       Την σύσταση κλάδου στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και την δημιουργία οργανικών θέσεων για τον κλάδο Π.Ε.32 καθώς και την δημιουργία οργανικών θέσεων για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση- Ένας θεατρολόγος ανά σχολική μονάδα.
Ø      Την καθιέρωση και θεσμοθέτηση της Θεατρικής Αγωγής ως υποχρεωτικού μαθήματος σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Ø      Την κατά αποκλειστικότητα πρώτη ανάθεση των μαθημάτων Θεατρικής Αγωγής και Θεάτρου στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση στους εξειδικευμένους για το αντικείμενο του θεάτρου κλάδους.
Ø      Την αποσαφήνιση του θεσμικού πλαισίου για την ανάθεση του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής και Θεάτρου στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Ø      Την ανάθεση  του μαθήματος «Τέχνη και Πολιτισμός» των τάξεων Β’ &Γ’ του Νέου Λυκείου και στον κλάδο ΠΕ32.
Ø      Την καθιέρωση ενιαίου δωδεκάχρονου δημόσιου δωρεάν σχολείου και την υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά σε όλη την Ελλάδα.
Ø      Μόνιμους διορισμούς για το πρόγραμμα Αισθητικής Αγωγής στα Δημοτικά σχολεία με ΕΑΕΠ.
Ø      Όχι στις τοποθετήσεις αναπληρωτών πολλαπλών ταχυτήτων.
Ø      Υπαγωγή όλων των προσλήψεων αναπληρωτών στον κρατικό προϋπολογισμό.
Ø      Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εκπαιδευτικούς-όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στο Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. και επίδοση του ψηφίσματος, την Δευτέρα 30 Ιανουαρίου στο Υ.Π.Δ.Μ.Θ.
(Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι) και ώρα 11:00.
Η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη!
 Για να υπογράψετε το ψήφισμα παρακαλούμε πατήστε εδώ.

Στα κάτωθι links θα βρείτε:

              2.      Τις απαντήσεις που μέχρι στιγμής έχουμε λάβει από τους φορείς που απευθυνθήκαμε. 

                Προσλήψεις - Διορισμοί Εκπαιδευτικών Κλάδου ΠΕ 32

                Αναθέσεις μαθημάτων στο Πιλοτικό Γυμνάσιο

                Διαβίβαση Εγγράφου
                
                Κοινοποίηση επιστολής Τμήματος Θεάτρου Α.Π.Θ.

Γραμματεία Π.Ε.ΣΥ.Θ.
Κουμουνδούρου 25, 10437, Αθήνα 
Τηλ & Φαξ: 210 5229990 
Ε: pesyth@pesyth.gr
W: www.pesyth.gr

 

-Αναδημοσίευση από: http://www.pesyth.gr/teleutaia_nea.asp?id=74.