Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ε´ Πανελλήνιο Θεατρολογικό Συνέδριο, προς τιμήν του καθηγητή Β. Πούχνερ: "Θέατρο και Δημοκρατία", Αθήνα, 5-8 Νοεμβρίου 2014

Tο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει το Ε´ Πανελλήνιο Θεατρολογικό Συνέδριο, με τίτλο Θέατρο και Δημοκρατία, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 ετών από την αποκατάσταση της δημοκρατίας (1974).
Το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 5-8 Νοεμβρίου 2014, προς τιμήν του καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ, που είναι ιδρυτικό στέλεχος του Τμήματος, διετέλεσε επί πολλά χρόνια Πρόεδρός του, είναι Διευθυντής του Επιστημονικού Δελτίου Παράβασις (εκδίδεται από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών) και ο οποίος αφυπηρετεί κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος.

Στόχος του Συνεδρίου είναι η μελέτη και ανάδειξη των σχέσεων του θεάτρου με όψεις της πολιτικής, η διερεύνηση των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών που επηρέασαν τη σκηνική πράξη, τη δραματική γραφή και την καλλιτεχνική δημιουργία σε διάφορες ιστορικές χρονικές περιόδους και η συνδυαστική τους προσέγγιση. Απώτερος σκοπός είναι, μέσα από μια συνολική προσέγγιση, η πρόκληση ενός ανανεωμένου ενδιαφέροντος και μιας ευρύτερης συζήτησης σχετικά με τον κοινωνικό ρόλο του Θεάτρου, τη σχέση του με τη Δημοκρατία και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις.

Οι Θεματικές Ενότητες που θα προσφέρουν πεδίο προβληματισμού, με βάση και τις επιμέρους εξειδικεύσεις τους, είναι, ενδεικτικά, οι εξής:

Θέατρο και Δημοκρατία: Κοινές ιστορικές ρίζες και αναφορές
  • Από την αρχαία πόλη στο έθνος-κράτος.
  • Πολιτικές μεταφορές και θεατρικοί μετασχηματισμοί στον 20ό αιώνα.
  • Το θέατρο ως παράγοντας αμφισβήτησης: Οι δεκαετίες πριν από και μετά τον Μάη του ’68.
  • Το θέατρο στην εποχή του παγκόσμιου ιστού.
  • Το θέατρο υπό το πρίσμα της κρίσης των συλλογικοτήτων.
Το ελληνικό ιστορικό παράδειγμα
  • Το θέατρο και η ανάδυση της εθνικής συνείδησης: Όροι, συνέχειες και ρήξεις.
  • Το ελληνικό θέατρο στην εποχή της καχεκτικής δημοκρατίας των μεταπολεμικών χρόνων.
  • Το θέατρο από τη Μεταπολίτευση ώς την κρίση του 21ού αιώνα.
Η πολιτική του θεάτρου και το θέατρο της πολιτικής
  • Κοινό, θεατές ή λαός;
  • Δημοκρατία και αμφισβήτηση: Η πολεμική του πολιτικού θεάτρου.
  • Το θέατρο ως παράγοντας ελέγχου: Η δημοκρατία πάνω στη σκηνή και κάτω από τη σκηνή.
  • Θέατρο και δημοκρατική αγωγή.
  • Θεατρικότητα και δημοκρατικότητα: Πολλαπλές εικόνες και ανακλάσεις.
  • Η πολιτική της δημοκρατίας ως performance.
  • Θέατρο του ακτιβισμού.
  • Δημιουργία, διάδοση και κατανάλωση της θεατρικής αναπαράστασης.
  • Θεατρικά Φεστιβάλ: Πρόταση δημοκρατικής τέχνης ή προϊόν μιας νέας ελίτ;
Στο πλαίσιο του Συνεδρίου θα οργανωθούν ειδικές συνεδρίες που απευθύνονται σε νέες/ους ερευνητές ενώ προγραμματίζονται και παράλληλες εκδηλώσεις για τις οποίες θα υπάρξουν ειδικές ανακοινώσεις με σχετικές εγκυκλίους.

Υποβολή συμμετοχής
Εάν επιθυμείτε να λάβετε μέρος στο Συνέδριο με ανακοίνωση, θα πρέπει να μας αποστείλετε συμπληρωμένο το συνημμένο έντυπο εγγραφής και περίληψη (έως 300 λέξεις) μέχρι τις 30/6/2014, στην ηλεκτρονική διεύθυνση: iremedia@theatre.uoa.gr
Σημειωτέον ότι η διάρκεια της εισήγησης δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 20΄ λεπτά παρουσίασης προκειμένου να υπάρχει χρόνος για συζήτηση.
Η υποβολή των περιλήψεων πρέπει να γίνει ταυτόχρονα με την υποβολή της αίτησης συμμετοχής.
Μετά την υποβολή της αίτησης και της περίληψής σας, θα ενημερωθείτε έως 30/7/2014 για την έγκριση της πρότασής σας και τη δυνατότητα συμμετοχής σας στο Συνέδριο.
Κόστος συμμετοχής: 50 ευρώ. Ειδικά για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές και τους υπόψηφιους διδάκτορες: 30 ευρώ.

Ενημέρωση / Επικοινωνία
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Iωάννα Ρεμεδιάκη
e-mail: iremedia@theatre.uoa.gr

Για τακτική ενημέρωση και περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το Συνέδριο μπορείτε να επισκέπτεσθε την ιστοσελίδα: http://theatredemocracy.wordpress.com/
Για την πλήρη εγκύκλιο του συνεδρίου κάντε κλικ εδώ. Για υποβολή συμμετοχής και το έντυπο εγγραφής κάντε κλικ εδώ.

Σχετικά με την πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας για το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής


Αγαπητοί αναγνώστες μου,

Ως μέλος του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων (ΠΕΣΥΘ) αλλά και πρώην πρόεδρος και αντιπρόεδρος του ΔΣ αυτού του σωματείου, θα ήθελα να εκφράσω την στήριξή μου στον αγώνα που συντονίζει το νυν ΔΣ κάνοντας παράλληλα έκκληση για συμπαράσταση από τους τοπικούς διδασκαλικούς συλλόγους και τις ΕΛΜΕ της χώρας. Αν συνυπολογίσουμε βέβαια και την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει προεκλογικά κάθε μήνυμα από φορέα πλην των πολιτικών κομμάτων ή συνασπισμών κομμάτων που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άμεσα ή έμμεσα ως πολιτικό, είναι προφανές ότι η εν λόγω ανακοίνωση θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παράνομη σε μια προσπάθεια φίμωσης ακόμα και των επιστημονικών φορέων που καλώς ή κακώς, αναπόφευκτα εκφράζουν πέραν των επιστημονικών θέσεων και συντεχνιακά συμφέροντα, αυτά που δίνουν όμως παράλληλα σε ένα συγκεκριμένο επιστημονικό και καλλιτεχνικό δυναμικό την δυνατότητα να προσφέρουν κάτι από τον εαυτό τους σε ένα όραμα για μια πραγματικά διαφορετική εκπαίδευση και στην εφαρμογή αυτού του οράματος, όπου κανένα πραγματικά δημιουργικό μυαλό με τις αντίσχοιχες σπουδές και εμπειρία δεν θα έπρεπε να περισσεύει.
Σε αυτό το σημείο, να σημειώσω πως δεν υπάρχει επιστημονική τοποθέτηση που να μην εκφράζει στην ουσία και μια πολιτική θέση καθώς οι επιστήμονες φέρουν την ιδεολογία τους και φυσικά, όπως είχε πει και ο μεγάλος Ρολάν Μπαρτ, ακόμα και γενικότερα "η γλώσσα δεν είναι κοινωνικά αθώα", αλλά φορέας εξουσίας ή αντίστασης σε αυτή την εξουσία. Όταν λοιπόν μιλάμε για μια εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, αυτή σχεδόν ποτέ δεν έχει καμία σχέση με την οποιαδήποτε παιδαγωγική άποψη, παρά μόνο αν την λάβουμε υπ' όψη ως εφαρμογή μιάς πολιτικής απόφασης που αφορά την τυπική εκπαίδευση, το εκπαιδευτικό σύστημα. Ωστόσο, σε πείσμα των καιρών, θα ήθελα να εξάρω με αυτή την ευκαιρία όλους αυτούς τους δασκάλους του κλάδου ΠΕ70 που κατά την διάρκεια της θητείας μου στην δημόσια δημοτική εκπαίδευση, ήδη από τα πρώτα Ολοήμερα Δημοτικά όπου προσέφερα τις υπηρεσίες μου το σχολικό έτος 2002-2003, με αγκάλιασαν στην κυριολεξία με αποτέλεσμα να επιτευχθεί η δημιουργία κάθε φορά μιάς παιδαγωγικής ομάδας και η επιτυχής μας συνεργασία. Είναι συνήθως οι περιπτώσεις εκείνες που παρ'όλο που πραγματικά θα μπορούσαν να αναλάβουν σε μια κατάσταση πραγματικών έκτακτων αναγκών κάποια από τα καλλιτεχνικά μαθήματα, αρκούνται στο θεατρικό παιχνίδι πχ ως εργαλείο για την γλώσσα ή την διδασκαλία της ιστορίας, ανεβάζουν παραστάσεις που κι εγώ τις "ζηλεύω" στο πλαίσιο της Ευέλικτης Ζώνης κλπ, καλούν στο σχολείο καλλιτεχνικές ομάδες με πραγματικά πολύτιμο και αξιόλογο έργο, εν τούτοις ζητούν να καλύπτονται οι θέσεις κάθε ξεχωριστού καλλιτεχνικού αντικειμένου από εκπαιδευτικούς του αντίστοιχου καλλιτεχνικού κλάδου και στη συνέχεια μας προσεγγίζουν, μας αξιοποιούν και μας κάνουν να νιώθουμε ως αναπόσπαστο μέρος της σχολικής κοινότητας, ως πραγματικοί συνάδελφοι.
Παράλληλα όμως, υπάρχουν όσοι δεν είναι οι ίδιοι -τολμώ να πω- καλλιεργημένοι, δεν έχουν αισθητική παιδεία και συνήθως εκείνοι είναι που δεν θέλουν απλά να μείνουν μόνοι τους στα σχολεία -και πολλές φορές δεν τα βρίσκουν ούτε μεταξύ τους, πχ με τον δάσκαλο του παράλληλου τμήματος αν είναι δημιουργικός και τολμά να "φαίνεται"- αλλά είναι στην ουσία νεοσυντηρητικοί και δεν επιθυμούν παρά την διδασκαλία της γλώσσας και των μαθηματικών στην εκπαίδευση. Μια τέτοια πολιτική στην ουσία επιλογή, μας παραπέμπει ευθέως στο σύνθημα της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρήγκαν, "Back to basics", που εξέφρασαν και στην εκπαιδευτική τους πολιτική την πιο ακραία μορφή νεοσυντηρητισμού. Εν τέλει, και μόνο το γεγονός ότι βγήκε μια τέτοια κατάπτυστη εγκύκλιος δείχνει καταφανώς ότι η κυβέρνηση πλέον, εν αναμονή της λήξης των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, θέλει να ξανακαταφύγει στον "πολυδύναμο" δάσκαλο ερήμην της άποψης και των ίδιων των δασκάλων και στην ουσία εξαναγκάζοντας πολλούς από αυτούς να αναλάβουν ένα μάθημα που ελάχιστοι θέλουν τελικά να το διδάξουν αλλά θα το αποδέχονταν φυσικά για να μην χάσουν την θέση εργασίας τους.
Τι μπορεί να σημαίνει όμως αυτό για το μέλλον του μαθήματος αν όχι την πρακτική αν και όχι επίσημη κατάργησή του; Ποιός θα ασχοληθεί με αυτό αντί να διδάξει για μια επιπλέον ώρα την γλώσσα και τα μαθηματικά, με την τεράστια ύλη και τις πιέσεις πολλών από τους γονείς; Ποιός θα αξιολογήσει τα “σεμινάρια”, με τόσα ανεπαρκή να “κυκλοφορούν” στην αγορά και κανέναν απολύτως σχολικό σύμβουλο στην Πρωτοβάθμια ή την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της χώρας που να είναι πραγματικά καταρτισμένος και επιφορτισμένος με την αποκλειστική στήριξη των διδασκόντων το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής εκπαιδευτικών; Και όλα αυτά εν μέσω των συζητήσεων για την αξιολόγηση ή την κουλτούρα αυτοαξιολόγησης στα σχολεία! Πού είναι η πραγματική κουλτούρα, η πνευματική και καλλιτεχνική καλλιέργεια γενικότερα όμως; Ποιό το μέλλον των μαθητών μας όταν όλη η προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια κινδυνεύει να κατακρημνιστεί και να επικρατήσει ο σκοταδισμός, συμπληρώνοντας το παζλ μαζί με τις συνεχείς αξιολογήσεις, την ιδεολογική χειραγώγηση και την εργασιακή τρομοκρατία, έναν νέο Μεσαίωνα; Και κυρίως ποιά η κουλτούρα της συνεργασίας, της αδελφοσύνης, του "μαζί" μέσα στα σχολεία, ώστε να καλλιεργηθεί τουλάχιστον στους μελλοντικούς πολίτες και κατοίκους αυτής της χώρας μια άλλη νοοτροπία από αυτή που τώρα φαίνεται να επικρατεί και που είναι η πιο ειδεχθής από ποτέ;   

Για την ανακοίνωση του ΠΕΣΥΘ: http://www.pesyth.gr/teleutaia_nea.asp?id=254
Για την εγκύκλιο του Υπουργείου: http://dipe-anatol.att.sch.gr/014/12327b.pdf