Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Εφηβικό θέατρο και άλλα τινά 2012-2013: Μία πρώτη καταγραφή



Αγαπητοί αναγνώστες,
Όπως έχετε καταλάβει η καταγραφή παραστάσεων δεν είναι από τις σταθερές επιδιώξεις μου σε αυτό το ιστολόγιο. Όμως δεν θα μπορούσα παρά να ασχοληθώ με το εφηβικό θέατρο, αυτό το νέο ζητούμενο που ήρθε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα κατ’ευθείαν από το Ηνωμένο Βασίλειο και αφορά και την μαθητιώσα νεολαία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αφού υπάρχουν και παραστάσεις πρωινές για τις αντίστοιχες σχολικές μονάδες. Το τι είναι εφηβικό θέατρο θα έπρεπε να απασχολήσει τους θεατρολόγους γενικότερα σε επιστημονικό επίπεδο κάποια στιγμή, πάντως το σίγουρο είναι ότι πληθαίνουν οι σχετικές παραστάσεις, πράγμα που σημαίνει ότι σε αυτή την πρώτη καταγραφή μπορεί να υπάρχουν και ελλείψεις και ας με συγχωρέσετε. Επίσης είναι κοινή ομολογία των συντελεστών αυτών των παραστάσεων που επιβεβαιώνεται και από τους θεατές ότι το εφηβικό θέατρο έχει απεύθυνση και στους ενηλίκους. Και είναι φυσικό καθώς όπως πολύ σωστά επισημαίνεται και στην κινηματογραφική ταινία “American beauty” όταν είσαι στην εφηβεία κανείς δεν σου λέει ότι έτσι θα νιώθεις σε όλη σου τη ζωή πια!
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την περιήγηση:
1.     Ελεύθερα ύδατα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση:
πληροφορίες εδώ http://www.sgt.gr/gr/programme/event/600.
Εξαιρετικό έργο σε σκηνοθεσία της πρώτης διδάξασας και πρωτοπόρας στον χώρο του εφηβικού θεάτρου, σκηνοθέτιδος αλλά και παιδοψυχιάτρου Σοφίας Βγενοπούλου. Το έργο αυτό γράφτηκε από τον Γιάννη Τσίρο ειδικά γι’αυτή την παράσταση και βάζει για πρώτη φορά για τα ελληνικά δεδομένα την πολιτική παράμετρο, ιδιαίτερα προσφιλή στους εφήβους. Είναι η μόνη εφετεινή εφηβική παράσταση που έχουμε ήδη δει και την συνιστούμε ανεπιφύλακτα.
2.     Όρνιθες και Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας στο Θέατρο του Νέου Κόσμου:
πληροφορίες εδώ http://www.theatroneoukosmou.gr/.
Από τους πρωτεργάτες του Εφηβικού Θεάτρου και η πολυσχιδής Τζωρτίνα Κακουδάκη, θεατρολόγος, ηθοποιός, σκηνοθέτις και εκπαιδευτικός, με το εξαιρετικό της ταλέντο και την ξεχωριστή της προσωπικότητα, προσαρμόζει και σκηνοθετεί τα κλασικά έργα για το εφηβικό και όχι μόνο κοινό. Εν αναμονή της πρεμιέρας του Ονείρου, της εύχομαι από εδώ καλή επιτυχία αν και είμαι σίγουρος ότι θα την έχει.
3.     Αυτός που λέει Ναι και αυτός που λέει Όχι στο Θέατρο Αλκμήνη:
πληροφορίες εδώ http://utopia.duth.gr/~sypapado.
Νεοεισερχόμενος στον χώρο του εφηβικού θεάτρου αλλά με μεγάλη θητεία στο θέατρο, την εκπαίδευση και την έρευνα, ο Σίμος Παπαδόπουλος καταπιάνεται με αυτά τα δυο έργα του μεγάλου Μπρεχτ σε μία ενιαία παράσταση. Δυστυχώς δεν την έχω δει, όμως είμαι σίγουρος ότι θα έχει επιτύχει το στόχο του. Όσοι τον γνωρίζουμε, γνωρίζουμε πόσο εξαιρετικός και πόσο ακαταπόνητος είναι σε ό,τι κάνει, αλλά και πόσο μετρημένος στα λόγια. Θεωρούμε βέβαιη την επιτυχία του.
4.     Χταποδάκια και άλλα διηγήματα στον πολυχώρο Bios:
πληροφορίες εδώ http://www.bios.gr/events/826/.
Η κατάταξη αυτής της παράστασης σε αυτή την κατηγορία πηγάζει από την διερώτησή μου: Αν μία παράσταση για εφήβους ταιριάζει και στους ενηλίκους, γιατί μια παράσταση για ενηλίκους να μην απευθυνθεί και στο εφηβικό κοινό; Όταν μια εξαιρετική καθηγήτρια φιλόλογος που είχα ως μαθητής στο Λύκειο μας πήγαινε θέατρο στον προωπικό της χρόνο, συνήθως Κυριακή απόγευμα, αυτό δεν ήταν εφηβικό θέατρο; Ειδικά αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι αυτή η παράσταση δραματοποιεί ορισμένα από τα “διαμάντια” της νεοελληνικής διηγηματογραφίας με τρόπο εξαιρετικό –τολμώ να πω- και με μοναδικό ταλέντο, πιστεύω ακράδαντα ότι πρόκειται για μια παράσταση που αξίζει να τη δουν οι έφηβοι μαθητές και πρώτα απ’ όλα οι καθηγητές τους, που έχουν ανάγκη να δουν πώς μπορούν και οι ίδιοι να ζωντανέψουν τις “χάρτινες υπάρξεις” της πεζογραφίας, όπως τις είχε χαρακτηρίσει ο Ρολάν Μπαρτ, και να δώσουν πνοή και ζωντάνια στο μάθημά τους ή να οργανώσουν μια πρωτότυπη και αξιοπρεπή “γιορτή”.  

 Καλή παρακολούθηση!